Porzolana

La porzolana ye un material cerámicu producíu de forma artesanal o industrial y tradicionalmente blancu, compactu, fráxil, duru, tresllúcíu, impermeable, resonante, de baxa elasticidá y altamente resistente al ataque químicu y al choque térmicu, utilizáu pa fabricar los diversos componentes de les cacíes (escluyendo la cubertería) y pa xarrones, condensadores, llámpares, escultures y elementos ornamentales y decorativos.^[1][2] Dellos manuales estremen hasta cuatro tipos: porzolana blanda o tienra, porzolana caolínica, porzolana de ceniza de güesu y porzolana 'francesa'.^[3] En dellos acabaos puede confundise cola lloza fina^[4][5]

Nun contestu menos profesional, n'Occidente defínese como porzolana al material cerámico que ye tresllúcíu, en cuantes qu'en China ye'l que resona como metal al ser cutíu. Supuestamente inventada n'Oriente nel sieglu VII o VIII (y bien guardáu'l secretu de la so ellaboración) y almirada n'Occidente, alimentó un importante comerciu que nun menguó hasta que foi "reinventada" n'Europa,^[6] dando llugar a distintos tipos en Francia, Alemaña, Italia, España ya Inglaterra.^[7]

1. ↑ Fatás y Borrás, 1999, p. 263.
2. ↑ Guillem, 1987.
3. ↑ Padilla y otros, 2002.
4. ↑ Caro Bellido, 2008, p. 197.
5. ↑ Díez, Pablo M. (5 d'abril de 2015). «Dos mil años fabricando porzolana». diariu ABC.. Consultáu'l 25 d'avientu de 2015.
6. ↑ CamposOsorio, 2005.
7. ↑ Fatás y Borrás, 1999, p. 264.